همراه شو عزیز کین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمیشود...

۱۳۸۹ شهریور ۳۰, سه‌شنبه



سحر عاشقان بیدار، رقص رهایی می نگرند
آسمان سرتاسر سپید، فوج فوج کبوتر میآید
فرزندان بهار دسته ای مست دسته ای به نماز ایستاده اند
پیش پایشان سبز پوشی آزادی نام سرفرود آورده
به راستی چه آیینی پاک تر از آیین این مردمان یافته است
آری دیرگاهیست عاشقان طلوع را انتظار میکشند
این سحرگاه انعکاس سال ها دلاوریست...
انعکاس وحشت آفتاب دیدگانی که خورشید را انکار میکنند
نازنین داستان نمیگویم، روشنی افسانه نیست...
عاشقان را چه ترسی از تارکیست
آنگاه که آزادی پبیش پایشان سرفرود آورده است



۱۳۸۹ شهریور ۱۷, چهارشنبه



نافرمانی مدنی

نافرمانی مدنی یکی از راه های خشونت پرهیز است كه در آن معترضين براي نشان دادن غيرعاقلانه و ناعادلانه بودن قوانين يك حكومت ، آگاهانه اقدام به قانون شكني و يا عدم همكاري با آن حكومت مي كنند.بنا بر نوشته های تاریخی سال هاست که این روش اعتراضی مورد استفاده است . سرپيچي زنان ايروكويز از نزديكي با مردان جنگاور خود براي جلوگيري از تولد فرزندان سرباز و ادامه جنگ ها، نشانی از قدمت تاريخي اين شكل از مبارزه دارد. اما پس از مبارزات مهاتما گاندی ثورو و لوتركينگ،نافرمانی مدنی بیش از پیش شناخته شد و امروزه این روش اعتراضی شکلی نو یافته است. بر پايه انگيزه معترضين هدف از نافرماني میتواند آگاه كردن و جلب توجه مردم كشور و يا جهان ،‌ نسبت به رفتار غيرعادلانه و يا غيرانساني حكومت یا ترغيب حاكميت به ترك رفتارهايش (نافرماني ترغيبي) ویا تضعیف حکومت از طریف بی اعتنایی به قوانین که یکی از پایه های قدرت هر حکومت است، باشد.البته احتمال بروز خشونت از طرف حاكميت نسبت به نافرمانان و معترضين وجود دارد و اين منجر به بالا رفتن هزينه هاي اين نوع از مبارزه شده و منجر به عدم تمايل مردم معترض به استفاده از اين روش مبارزه مي شود.
بسیاری از گروه ها ی اپوزیسیون معتقدند که برای دست یابی به دموکراسی در ایران باید جنبش های نافرمانی مدنی تشکیل شود.این نافرمانی می تواند بر اساس روش های بدون مرکز مانند مبارزات الكترونيك و ارتباطي بر پايه اينترنت و مخابرات که میتواند توجه مردم جهان را به رفتار های غیر انسانی خشونت آمیز و مستبدانه ی حکومت ها جلب کند، باشد (ازاین روش نافرمانی مدنی در ایران به خصوص پس از انتخابات دوره ی دهم بسیار استفاده شد)
اما فعالیت خارج از فضای مجازی گاه بسیار موثرتر است . مقاومت مدنی خارج از فضای مجازی می تواند شامل نافرمانی هایی
چون خارج کردن سرمایه از بانک ها دولتی ، کنار گذاشتن حجاب ، حمل پرچم ها ی بدون آرم جمهوری اسلامی و ... باشد
یکی از دلایلی که موجب میشود قشری از مردم حتا در صورت مخالف بودن با  قوانین ناعادلانه و غیر انسانی آن ها  را بپذیرند "واقعی نبودن"حذف قوانین ناعادلانه از زندگی مردم بوده است.مخالفت کلامی با قوانین به تنهایی کارساز نیست.چیزی که مردم ناآگاه را آگاه و آن ها را تشویق به مخالفت با قوانین نا عادلانه و در نتیجه مخالفت و اعتراض به حاکمیت میکند.حذف عملی اینگونه قوانین است .به نظر من ، نا فرمانی مدنی روشیست که اگر سازماندهی شده باشد میتواند توده ی مردم را با خود همراه کند.
دیدگاه شما درباره ی نافرمانی مدنی چیست؟آیا جنبش اعتراضی سبز یک جنبش نافرمانی مدنیست یا در حال تبدیل شدن به چنین حرکتیست؟آیا اصلن در حال حاضر نافرمانی مدنی را راه حل کارآمیدی میدانید؟شما چه روش هایی را برای نافرمانی مدنی در ایران پیشنهاد میکنید؟



۱۳۸۹ شهریور ۱۳, شنبه



نیمه شب سرود میخواند
هر ستاره گلدسته ایست
از هر بام آوایی می آید
نیمه شب سرود میخواند
و این آواز می رود رقص کنان، بی پروا
این ترانه از دیوار های زندان نیز میگذرد
آری... سرود سوزناک نیمه شب
در آسمانی به پهنای شهر، به پهنای جهان
انعکاس می یابد ،زنده میشود
و شما بی خبران ...
هزاران شعله نورانی تر آفتاب شب را روشنی میبخشد،
روز را نمیبینید؟
آه..این سرود را عاشقان میدانند
عاشقان گوش بسپارید،
نیمه شب سرود میخواند...

۱۳۸۹ شهریور ۴, پنجشنبه

نقش زنان در جنبش اعتراضی سبز
فهرست حضور زنان در جنبش سبز را می‌توان طبقه بندی کرد:
- حضور فعال و شجاعانه زنان در سطح خیابان‌ها
- حضور سلحشورانه و مقاومت مدارانه زنان در زندان‌ها و مقاومت، در برابر شکنجه ها و اعتراف گیری‌ها. (زنانی چون شیوا نظر آهاری، بهاره هدایت، آذر منصوری، مهدیه گلرو، عاطفه نبوی و..)
حضور با هویتی چون روزنامه نگاران، معلمان، کارگران، فعالان حقوق بشر و هنرمندان و در مقام مادرانی که در سوگ فرزندان شان در فستیوال‌های غم و اندوه گورستان‌ها، لکه ننگی بر سیمای حاکمیت فعلی نشاندند
    
     حضور چشمگیر زنان درحرکت اعتراضی مردم ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، بسیاری را متوجه خود ساخت. اما این اولین حضور زنان در اعتراضات نبود. سال ۱۳۵۷ نیز دنیا شاهد همین صحنه‌ها بود. تفاوت این دو حضور چیست؟؟؟

    چهره‌ی غرق به خون ندا آقا سلطان که در تظاهرات پس از انتخابات کشته شد، تبدیل به نماد جنبش اعتراضی کنونی ایران شد. ماجرای ترانه موسوی، دختری که در تجمع مقابل مسجد قبا دستگیر شد، مورد تجاوز قرار گرفت و سوزانده شد نیز یکی از وقایعی بود که در اعتراضات اخیر مردمی بار ها شرح داده شد. عکس‌ها و فیلم‌های زنان و دخترانی که توسط نیروهای بسیج و لباس شخصی کتک می‌خوردند،عکس اول بسیاری از رسانه‌ها در داخل و خارج ایران شد.
جدا از این صحنه‌ها آنچه در اعتراضات اخیر در مورد زنان قابل توجه بود، حضور آنان نه در پشت سر مردان که در بسیاری از مواقع جلوتر از مردان بود. این مسئله گاه آنقدر پررنگ می‌شد که رسانه‌های غربی از آن با نام «انقلاب زنان در ایران» یاد می‌کردند.
شعارها و مطالبات و انگیزه‌های زنان درانقلاب 57توده‌ وار بود و مطالبه مشخصی که نشان دهنده خواسته‌ها و آرزوهای زنانه باشد در شعارهای آن روزها به صورت یک پدیده اجتماعی دیده نمی‌شد.
امروز مساله‏ی زنان، مطالبات آنان و اصولا خودآگاهی جنسیتی در جامعه به طور کلی جلوتر است. به خصوص این که یک جنبش خودآگاه و مستقل فمینیستی وجود دارد که قبلا اصلا وجود نداشت. در انقلاب ۵۷، مساله‏ی زنان مطرح نبود، تشکلی از زنان وجود نداشت،و همه چیز در یک جنبش ضد شاه دیکتاتور و ضد امپریالیست حل شده بود.
شاید مهمترین تفاوت این دو دوره در این جمله باشد که زنان در انقلاب ۵۷ خود آگاهی جنسیتی نداشتند اما در جنبش سبز زنان از خود آگاهی جنسیتی برخوردارند

با وجود حضور پررنگ زنان در اعتراضات چیزی که باعث نگرانی بسیاری از ناظران است فقدان طرح جدی مطالبات و شعارهای برابری خواهانه ی زنان در جنبش سبز است .به نظر میرسد جنبش سبز باید در پی راهی باشد که مسایل زنان که در جنبش تزریق شده پیوند واضح‏تر، علنی‏تر و مشخص‏تری با خواسته‏های دمکراتیک و مدنی مردم بخورد. خواسته های ضد تبعیض جنسیتی زنان در کنار و یا حتی در دل خواسته های عمومی و کلی جنبش سبز قرار گیرد و  در قالب شعار در جنبش مطرح شود .
با وجود تمام این مسائل چه آنان که معتقد به حضور مستقل زنان در جنبش اعتراضی کنونی هستند و چه آنان که هنوز این استقلال را باور ندارند، در این نقطه مشترکند که نمادهای جنبش کنونی بسیار ’’زنانه‌تر‘‘ از نمادهای انقلاب ۵۷ است .
نام کشته‌شدگان زن انقلاب ۵۷ هرچند که شاید کم هم نبودند ولی هرگز مانند نام ندا آقا سلطان به نمادی برای حرکت های اعتراضی بدل نشد وچیزی که امروز همه از آن آگاهند این است که بی تردید بخش بزرگی از تغییر بنیادی در ایران را زنان رقم خواهند زد.

  پ.ن:در اعتراض به ادامه بازداشت شیوا نظر آهاری و وارد آمدن اتهاماتی چون "محاربه" به این فعال حقوق بشری، سازمان گزارشگران بدون مرز، ضمن بی اساس خواندن اتهامات وارده به وی، خواستار جمع آوری امضا و ارسال طوماری به رئیس دستگاه قضایی ایران، جهت صدور حکم آزادی بدون قید و شرط نظر آهاری و رعایت حقوق اولیه و انسانی این فعال مدنیِ محبوس شد.
برای مشاهده ی بقیه متن و امضای طومار آزادی شیوا نظر آهاری به "خواندن مطالب دیگر"  مراجعه کنید.



۱۳۸۹ شهریور ۲, سه‌شنبه

رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی 27 مرداد خود در جمع مسئ.لان حکومتی بر لزوم وحدت و همدلی تاکید کرده و افزوده است:باید کسانی که جزو نظام بوده اند اما بر اثر اشتباه یا غفلت کنار افتاده اند را به راه بازکرداند با این وجود چهره هایی چون مصباح یزدی همچنان بر مواضع پیشین خود پافشاری میکنند:همانگونه که بر اساس اسلام در مواقع ضروری و استثنایی دروغ واجب است وحدت هم استثنایی دارد یعنی گاهی خوب است و در مواقعی خوب نیست. در همین ارتباط کاظم صدیقی اما جمعه ی موقت تهران,و هاشم بوشهری امالم جمعه ی موقت قم نیز بر لزوم گفت و گو با کسانی سخن گفتند که از نظام جدا شده اند.بسیاری این سخنان را خطاب به رهبران مهترضان پس از انتخابات میدانند.پیش از این هم چهره هایی چون کاظم صدیقی  محمد رضا مهدوی کنی دبیر کل جامعه ی روحانیت مبارز  و آیت الله صافی گلپایگانی  به لزوم وحدت و همدلی میان نیرو های معتقد به جمهوری اسلامی اشاره کرده اند .از طرف دیگر پیشنهاد آتش بس از طرف هاشمی رفسنجانی نیز بار ها مطرح شده است.اما این سخنان هیچ گاه مورد حمایت یا تایید آیت الله خامنه ای فرار نگرفته بود.با بالا گرفتن اختلافات بر سر طرح وحدت ملی مشخص شد که تصمیم نهایی  تنها در حد شخص اول حکومت اسلامیست.در همین ارتباط حبیب الله عسکر اولادی,رئیس جبهه ی پیروان خط امام و رهبری و عضو شورای تشخیص مصلحت نظام در نشستی خبری اشاره کرد که طرح برون رفت از مشکلات پس از انتخابات به دست رهبری رسیده است.در نهایت آیت الله خامنه ای در حالی از لزوم برگرداندن کسانی که زمانی جزو نظام بوده اند سخن گفت که هم چنان بر لزوم  تجدید نظر معترضان بر سر مواضع خود تاکید کرده است .
تمام این واکنش ها در شرایطی صورت گرفته است که رهبران معترضان همچنان از قبول نتایج انتخابات دوره ی دهم ریاست جمهوری خوداری میکنند و حتی بر تامین خواسته هایی پافشاری میکنند که محافظه کاران حاکم حاضر به قبول آن ها نیستند.
 
آیا آیت الله خامنه ای پرچم سفیدی برای یک آتش بس سیاسی میان نیروهای سیاسی  بلند کرده است یا این واکنش ها مقدمه ایست که درگیری وارد مرحله ی جدیدی شود؟آیا رهبران معترض از مواضع خود تا حدی کوتاه میآیند یا  همچنان وعده ی انتخا ب نوع حکومت و همه پرسی آزاد را به مردم میدهند ؟

  پ.ن : دوستان!منظور من اصلن مذاکره با حاکمیت نیست.اصلن آیت الله خامنه ای خطاب به مردم سخن نگفته سخن او خطاب به کسانیست که روزی قسمتی از نظام بوده اند یا حتا کسانی که هنوز قسمتی از حکومتند .منظور من از پرچم سفید برای آتش بس سیاسی تنها در داخل حاکمیت است.اما  ما, مردم ایران   تا آزادی تمام زندانیان سیاسی برکناری دولت کودتا   یک رفراندوم آزاد و حاضر شدن تمام کسانی که در جنایات این سی و اندی سال شریک بوده اند در دادگاه های مردمی به اعتراض ادامه میدهیم.  

۱۳۸۹ مرداد ۳۰, شنبه


 با وجود این که من هم  با دیدگاه بسیاری  که معتقدند جنبش باید به سوی نافرمانی مدنی پیش بره و همین طور نزاعی که داخل حکومت شکل گرفته و طرح های نادرست دولت برای ما امتیاز محسوب میشود موافقم .اما به نظرم سکوت مطلق عاقلانه نیست اون هم در شرایطی که زندانیان سیاسی که به راستی سمبل مقاومت جنبش هستند در وضعیت بدی به سر می برند .درسته که در حال حاضر نمیشه به تظاهرات به عنوان راهکار عملی نگاه کرد و برای ضربه زدن به حکومت راه های کم هزینه تری هم وجود داره همچنین به نظر نمیرسه که از تظاهرات امسال مانند سال گذشته حمایت بشه ولی فکر میکنم بهتره این اعتراض هر چند به صورت تظاهرات های پراکنده یا حتا اعتراض های مدنی مانند الله اکبر گفتن بر روی  پشت بام ها برگزار بشه یا دست کم با اطلاع رسانی که در این باره میکنیم یاد دوستانی سبزی که در کنارمون نیستن و از اون مهم تر زندانیان سیاسی رو زنده کنیم.
12 شهریور از زندانیان سیاسی حمایت میکنیم....

۱۳۸۹ مرداد ۲۲, جمعه

تظاهرات روز قدس سال گذشته با حضور تعداد زیادی از حامیان جنبش سبز برگزار شد اما امسال با توجه به تغییر شرایط پرسش هایی درباره ی تظاهرات خیابانی در روز 12 شهریور مطرح است


در حال حاضر آیا مردم از حضور خیابانی حمایت میکنند؟


آیا رهبران جنبش از تظاهرات حمایت میکنند یا مردم را به ماندن در خانه فرامیخوانند؟


با توجه به وضع بد اقتصادی و طرح های نادرست دولت مانند هدف مند کردن یارانه ها آیا بهتر نیست از این امتیاز استفاده کرده و راه های دیگری را برای ضربه زدن به حکومت بیازماییم؟


و...



دوستان!جنبش همواره خواستار تظاهرات مسالمت آمیز بوده اما امروز خشونت از طرف حکومت به حدی بالا رفته که در حال حاضر ممکن است هر حضور خیابانی ضربه ی جبران ناپذیری رو به جنبش سبز وارد کند.آیا بهتر نیست که در روز قدس حضور میلیونی سبز ها رو جور دیگری نشان دهیم ؟یا حتی باید صبور تر بود؟

آیا شما با تظاهرات خیابانی در روز 12 شهریور(روز قدس)موافقید؟؟؟